Çocukken birçoğumuz o vahim ikilemle yüzleşmek zorunda kalıyorduk: Bizi suda bekleyen arkadaşlarımıza katılmadan evvel yiyip 30 dakika beklemek ya da yüzme vaktini kaçırmamak için yemeden gitmek. Fakat uzmanlar, aile büyüklerimizin bizi boğulmaktan muhafazayı amaçlayan bu kuralının yaygın bir efsane olduğunu söylüyor.
Amerikan Kızıl Haç Bilimsel Müşavere Kurulu ve su sporları alt kurulu üyesi ve kayıtlı bir hemşire olan Chris Whipple, Washington Post’a verdiği demeçte “İster cümbüş için yüzüyor olun ister profesyonel bir atlet olun, yemek yedikten sonra boğulma riskinde bilinen bir artış olmaz.” dedi.
Hastalık Denetim ve Tedbire Merkezleri’nin (CDC) bilgilerine nazaran, boğulma 1 ila 4 yaş ortası çocuklar için önde gelen vefat nedenidir. 5 ila 14 yaş ortası çocuklar için kasıtsız yaralanmalardan kaynaklanan ikinci önde gelen mevt nedenidir.
Araştırmalar, suyla ilgili kazaların ve yaralanmaların ya da kasılma, bayılma yahut kramp üzere sıhhat problemlerinin boğulmaya yol açabileceğini gösteriyor. Bir araştırmaya nazaran, idmanla bağlı kas krampları ekseriyetle öbür nedenlerin yanı sıra tekrarlayan ve uzun müddetli aktiviteden kaynaklanabilen yorgunlukla bağlıdır.
Yemek yedikten sonra yüzmeyi caydırmak için ortaya atılan bir teoriye nazaran, kişi yemek yediğinde kan, yiyeceklerin metabolize edilmesine yardımcı olmak için kaslardan mide-bağırsak sistemine yönlendirilir ve bu kaslar kişiyi yüzemez hale getirecek kadar şiddetli kramplara hassas hale gelir. Ya da tahminen de tam aksisi olarak yüzme üzere fizikî aktiviteler kanı, yiyecekleri sindirmek için kullanıldığı sindirim sisteminden kaslara yönlendirerek bulantı ve kusmaya neden olabilir.
Los Angeles’taki California Üniversitesi’nde acil tıp profesörü Michael Levine, “Yemek sonrası yüzme sırasında istikamet değiştiren kan ölçüsü epey azdır. Bu nedenle yüzmeden evvel yemek yemeye bağlı önemli yaralanma riski esasen sıfırdır.” dedi.
Kızıl Haç, CDC, Dünya Sıhhat Örgütü yahut öbür üst seviye tıp yahut güvenlik kurumları yemek yedikten sonra yüzmeyi bekleme konusunda rastgele bir tavsiyede bulunmuyor.
1960’larda yapılan birkaç çalışma, koşu ve yüzme üzere fizikî aktivitelerden evvel yemek yemenin atletik performansı etkileyip etkilemeyeceğini incelemiştir. Çalışmalardan birinde, 24 yüzücü küçük bir öğün yemiş ve bir mil özgür tarz yüzmeden evvel 30 dakikadan iki saate kadar çeşitli müddetlerde bekledi. Hiçbiri yüzmeden evvel yemek yemenin olumsuz tesirlerini yaşamadı.
Aslında uzmanlar, yüzücüler de dahil olmak üzere sportmenlerin bedenlerini beslemek için yemek yemeleri gerektiğini söylüyor.
Cleveland Clinic’te ömür biçimi tıbbı konusunda uzmanlaşmış bir iç hastalıkları ve pediatri hekimi olan Matthew Badgett, kendinin deneyler yaptığını ve yüzmeden evvel küçük bir öğün yediğinde suda kendini daha güzel hissettiğini, daha süratli ve daha uzun mühlet yüzebildiğini hissettiğini söyledi..
Uzmanlar, yüzmeden evvel yemek yemenin ekseriyetle kaygı kaynağı olmadığını, fakat suyla ilgili faaliyetler sırasında insanların alması gereken diğer tedbirler olduğunu söyledi. İşte bu önlemler…
– Çocuklarla birlikte ekstra tedbirler alın. Çocuklara yüzmeyi öğretin, su içinde ve etrafındayken onları yakından denetleyin. Bilhassa su sporları sırasında can yeleği giymelerini teşvik edin.
– Susuz kalmayın. Dehidrasyon suda bile meydana gelebilir ve öteki semptomların yanı sıra baş dönmesi ve sersemlik, yorgunluk ve kas kramplarına neden olabilir.
– Serin kalın. Sıcakta uzun mühlet dışarıda kalmak, bilhassa fizikî olarak faalken – yüzerken bile – sıcak çarpması, sıcak bitkinliği, sıcak krampları ve sıcak döküntüsü dahil olmak üzere rahatsızlıklara neden olabilir. Levine, bilhassa yüzeye yakın yüzerken, kendinizi zorlarken ve suya girip çıkarken bunun bir risk olabileceğini söyledi.
– Alkolden kaçının. CDC, alkol almanın istikrar, uyum ve muhakemeyi bozarak boğulma riskini artırdığını ve potansiyel olarak daha riskli davranışlara yol açtığını söyledi.
Araştırmalar, alkolün dehidrasyon, güneş kremi uygulamada muhakeme bozukluğu ve muhtemelen cildi cilt hasarına karşı daha hassas hale getirebilecek bedendeki fizyolojik bir tepki yoluyla önemli güneş yanığı riskini de artırabileceğini göstermektedir.