Sandviç yerken boğulma tehlikesi geçirdi, bu sayede kanser olduğunu öğrendi! ‘Şikâyetlerimi hep stresime bağladım’

“Kasım 2023’te hayatım büsbütün değişti. Toplantılar ortasında koşturuyordum, bir sandviç ve su almak için Londra’daki bir metro istasyonunundaki kafede durdum ve her vakit yaptığım üzere yürüyen merdivende bunları mideme indiriyordum ki bir modül jambon ve peynir boğazıma takıldı. Boğulmakta olduğumu fark ettim ancak o sırada metrodaydım ve kapıların ardımdan kapanışını izliyordum. Geçmesi için suyumu yudumladım ve sonunda vagonun her yerine kustum.”

‘MİDE EKŞİMESİNİ STRESİME BAĞLADIM’

İşte bu olaydan sonra hayatı büsbütün değişen Sam Brandon, geriye dönüp baktığında, yıllardır mide ekşimesi sorunu yaşadığını, yutma meselelerinin şiddetli yahut inatçı olaylarda mide ekşimesi ile birlikte gelen güzel bilinen bir komplikasyonu olduğunu, kendisinin çok sonra mide fıtığının olduğunu öğrendiğini söyledi ve ekledi:

“Bu durum bende inatçı asit reflüsünün neden olduğu bir durum olan Barrett özofagusu gelişmesine yol açtı. Alışılmış bunu o vakitler hiç duymamıştım. Yılardır bu sorunu yaşıyordum, mide yanmasını ağır iş tempoma ve gerilime bağlıyordum, zira hayatım katiyetle gerilimliydi. Çok gerilimli bir iş ve meskende iki küçük çocuğun yanı sıra, o yılın başlarında Londra’daki kiralık dairemden çıkmayı reddeden kiracılarım yüzünden uzun müddet hukuk gayreti verdim. Bu durum herkesin saçını başını yolması için kafiydi.”

HAYATIN SIRADAN BİR MODÜLÜ OLARAK KABUL EDİLİYORDU

Satış yöneticisi olarak çalıştığı devirde, kendi üzere gerilimli işlerde çalışan 40’lı yaşlardaki arkadaş kümesi ortasında stres ve mide ekşimesi hayatın sıradan bir modülü olarak kabul ediliyordu. Hatta bir toplantıya dizüstü bilgisayarı, not defteri ve mide ilacı ile bile girmişti. Toplantıdaki iki kişinin de onunla birebir şeyi yaptığını görünce herkes birbirine bakıp gülümsemişti. Hangi mide ilacının en düzgünü olduğunu hem meslektaşlarıyla hem de arkadaşları ile tartışırdı.

Kullandığı ilacın üzerinde ‘Belirtileriniz bir haftadan uzun sürerse bir hekimle konuşmanız gerektiğini’ söyleyen bir ibare vardı ancak bu Sam’in asla yapmaya vakit bulamayacağı bir şeydi.

Metrodaki kafede o sandviçi yerken başına gelenlerden sonra boğazındaki zahmetli durumu daha ciddiye almaya başlayan Sam aile tabibini aradı, daima bana yalnızca daima mide ekşimesi yaşadığını söyledi. Kendisine mide asidini azaltan bir ilaç reçete edildi ve 30 gün boyunca bu ilacı kullandı.

İlacı kullandığı müddet boyunca yutkunma konusunda hiçbir sorun yaşamadı lakin sonraki aylarda boğazının içinde güya yeniden bir şey sıkışıp kalmış üzere hissettirmeye başladı.

‘BOĞAZIMA TAŞ OTURMUŞ GİBİYDİ’

Bardağı taşıran son damla ise eşi, çocukları ve kardeşleri ile birlikte gittiği İspanya tatilinde yaşandı.

Sam, tatildeyken yaşadığı olayı şu sözlerle anlattı:

“Biz beş yetişkin hoş bir restoranda çocuksuz bir gece geçiriyorduk ve ben en sevdiğim yemek olan biftek sipariş ettim. Hevesle bir ısırık aldım, tadını çıkara çıkara yuttum fakat sonra göğsüme saplandı. Boğazıma taş oturmuş üzereydi. Abim ve kız kardeşim bana gülüyorlardı, ben de onlara ayak uydurmaya çalıştım lakin midem uygun değildi. Bir şeylerin zıt gittiğini anladım ve dehşete kapıldım.”

Eve döner dönmez tabibini aradı ancak doktor ona yine aynı ilacın dozunu artırmasını söyledi. Ne kadar mühletle bu ilacı kullanabileceğini sorduğunda ise pek çok kişinin hiçbir sorun yaşamadan ömür uzunluğu bu ilacı kullandığını söyledi. 

Doktorlara her vakit güvenen ve ne tavsiye ederlerse onu uygulayan biri olan Sam, yaşadığının önemli bir şey olduğunu hissediyordu. Biraz zorlansa da sonunda gastrointestinal uzmanına yönlendirildi ve doktor her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için Sam’i endoskopiye yönlendirdi.

‘YEMEK BORUSU KANSERİ DEĞİLSENİZ ÇOK ŞAŞIRIRIM’

Ertesi gün Wexham Park Hastanesi’ne gönderildi. Birebir gün oğlunun da bir taraması vardı, bu yüzden bunu bir aile günü haline getirdiler. Ağır iş temposundan ötürü ailece birlikte geçirdikleri vakitler kısıtlı olduğu için o gün hastanede bile olsa ailece vakit geçirmek keyifliydi.

Sam, sonraki gün işe gideceği için narkoz almadan süreci yaptırmak istedi. Süreç sonrası Dr. Sam’e?“Size resmi bir teşhis koyamam zira biyopsi sonucunuzun gelmesi gerekiyor lakin yemek borusu kanseri değilseniz çok şaşırırım” dedi. 

BOĞAZINDA KOCAMAN BİR TÜMÖR VAR

“O kabinde tek başıma otururken dünyam başıma yıkıldı. Ailem dışarıda onları meskene götürmemi bekliyordu. Bu makus haberi şahsen duymaktan çok daha zoru bu haberi aileme vermekti.” diyen

Sam, onsuza kadar çocukların yanında olacağını düşünüyordu, kızının iki yaşında olmasına karşın onu evleneceği günün hayalini bile kurmaya başlamıştı ama haberi duyunca herkesin yıkıldığını, haberi duyunca herkes yıkıldı.

Mide yanması şikayetiyle hastaneye gidip muhtemelen göğsünde bir kanserle çıkmanın çok acımaz bir latife üzere olduğunu söyleyen Sam üçüncü evre özofagus kanseriydi. Kanser ilerlemiş, büyümüş ve lenf düğümlerine yayılmıştı.

Biyopsi sonucunu ve resmi bir teşhis alması iki hafta sürdü. Akabinde kanserin hangi kademeye geldiğini öğrenmesi bir ayını daha aldı.

Kanserin midesine ya da bedeninin diğer bir yerine yayılmadığını denetim etmek için bir dizi tetkik daha yaptırdı. Sonunda, kemoterapi ve akabinde yemek borusunun birçoklarını çıkarmak için ameliyat oldu. 

Endoskopiden sonra kendine arama motorlarında yemek borusu kanseri hakkında hiçbir şey aramayacağıma dair kelam vermişti lakin sözünü yalnızca 10 saat tutabildi. Özofagus kanseri tedavi edilebilir mi? diye aradığında beş şahıstan birinden daha azının teşhis konulduktan sonra beş yıldan daha uzun mühlet yaşadığını öğrendi. 

İLK KEMOTERAPİSİNİ ALDIKTAN SONRA ŞENLİĞE GİTTİ

Sam, teşhisinden altı hafta sonra, 27 Haziran 2024’te kemoterapiye başladı ve sonra çılgınca bir şey yaptı. İlk kemoterapisinden sonraki gün Glastonbury şenliğine gitti. 

40. yaş gününü orada kutlamak için her şeyi göze almıştı, bunu kaçırmazdı.

Sam, kanser teşhisinden sonra işten ayrılmıştı ancak hayatta olduğu ve ailesi ile birlikte olduğu için o hafta sonu hiç hissetmediği kadar minnettar hissetmemişti. 

“O günleri Coldplay izleyerek ve oğlum omuzlarımdayken sabah 4’e kadar dans ederek geçirdik. O vakit nitekim neyin değerli olduğunu anladım.” diyen Sam, kemoterapi süreci bitmeden nişanlısı Mimi ile evlendi.

“O hayatımın aşkıydı ve onunla evlenmek istediğimi her vakit açıkça belirtmiştim, fakat o en büyük çocuğumuzu doğurduktan sonra bir düğün planlamak için hiç vaktimiz olmadı. Sonra hayat sigortası formlarını dolduruyorduk ve soyadımızı paylaşmamamızın ne kadar saçma olduğunu fark ettim.” diyen Sam düğün gününde grup elbisesiyle birlikte şapka takacağını hiç hayal etmediğini söyledi.

AMELİYATI 11 SAAT SÜRDÜ

Sam, düğününden kısa bir müddet sonra ameliyat oldu. Hayatını kurtarmak için bu mucizevi işi gerçekleştirdikleri için doktorlara inanılmaz derecede minnettar olduğunu söyleyen Sam, yemek borusunun büyük kısmının çıkarıldığını, ameliyatın 11 saat sürdüğünü ve bir haftanın sonunda ağır bakım ünitesinden çıktığını söyledi.

AMELİYATTAN BU YANA 10 KİLO VERDİ

“O ameliyattan bu yana hayatım dramatik bir biçimde değişti. Şimdi biftek yemeye cüret edemedim zira daha yumuşak yiyecekler yemem ve küçük porsiyonlarla sık yemem gerekiyor.” diyen Sam, ameliyattan bu yana 10 kilo verdi. Şu an hala sıkı bir diyete bağlı kaldığı için kilo alması sıkıntı, lakin her geçen gün daha güzele gidiyor.

Geçen hafta, ameliyatından bu yana birinci kere en sevdiği yemek olan ördekli krepi arkadaşları ile birlikte gittiği kutlama yemeğinde yedi.

Bu yılın birinci başlarında denetimlerde büsbütün sonuçları büsbütün pak çıkan Sam,”Ölebileceğim fikrini düşünmeme asla müsaade vermedim. Yeniden de insanlara kanserden kurtulduğumu söylemek özel bir şeydi. Bunu evvel ailem, arkadaşlarım ve yol boyunca bana yardımcı olan birçok insan ve nihayetinde iş arkadaşlarım ile paylaştım fakat işe dönmeden evvel güzelleşmek ve yaşadıklarımı sindirmek için biraz daha vakte gereksinimim olacak.” dedi.

Her vakit zinde ve etkin biri olduğunu, lakin tekrar ayağa kalkmak ve koşmanın düzgünleşme sürecinde zihinsel ve fizikî olarak takviye olduğunu söyledi ve ekledi:

“Şimdi, yol boyunca bana takviye olan kanser yardım kuruluşlarına bağış toplamak emeliyle Ekim ayında bir ultramaraton koşmak için hazırlanıyorum. Mayıs ayında ‘Oxford Town and Gown 10k’ koşusuna katılacağım ve teşhisimin üzerinden tam bir yıl geçmiş olacak.”

MİDE YANMASI YEMEK BORUSUNA ZİYAN VERİYOR

İnsanların özofagus kanserinin ne olduğunu bilmelerini ve mide ekşimesi üzere belirtiler hakkında farkındalık yaratmalarını isteyen Sam, kelamlarına şöyle devam etti: 

“Bana daima mide ekşimesinin kansere neden olabileceği söylendi zira mide ekşimesinin yemek borusuna verdiği daima hasar, orada bir tümörün büyümesini daha muhtemel hale getiriyor. Mide yanması yemek borusu tümörlerinin hem belirtisi hem de nedenidir. Keşke bunu yıllar evvel bilseydim ancak tekrar de şanslıydım. Kanserim o sandviç sayesinde vaktinde yakalanmamış olsaydı, bu öyküyü anlatmak için burada olmayabilirdim.”