İşte Nermin Bezmen’in Tolga Savacı’ya olan hasretini lisana getirdiği o paylaşımı:

“Aşkım, canım Tolgam, mert, sadık, tutkulu sevgilim, bir sene önce 25 Şubat’ta çıkmıştın seyahatine. Takvimin cilvesi aslında 367. günü gidişinin. Sana hasretim; çarpı 367 bugün. “Ölüm yıldönümü”n değil bugün. Sana hiç yakıştıramadım ben o kelimeyi ve hiç kullanmadım akabinde. Sevenlerinle, sevdiklerinle senin o dürüst, sevgi, aşk dolu, cömert, mücadeleci karakterini, yaşadığımız büyük aşkı, benimle paylaşmayı seçtiğin on dört yıl, iki ay, on üç günü, senin var oluşunu, gerisinde bıraktığın hoşlukları, güzellikleri kutlayacağız bugün.”

“Canım benim, biz yan yanayken de özlerdik birbirimizi, hatırlarsın. Seni sakladığımdan bu yana çaresiz hasretim, yasım, hüznüm hiç azalmadı fakat seviyorum onları. Zira sana aitler. Acıtırken yüreğimi ısıtıyorlar. Gözyaşlarım da hala mazeret arıyor akmaya. Buluyor da… Fakat sıcacık akıyorlar. Zira sen varsın içinde canım benim.”

?

” Senden bu kadar uzak fakat sana bu kadar yakın olmak… işte bu teselli ediyor beni. Yasın kendisi yasa teselli oluyor, ne garip, değil mi? Burada olsan uzun uzun konuşurduk bunu artık. Fakat duyduğunu biliyorum canım benim. Seni ulu Yaradan’a gönderdiğim bu tarih benim yeni miladım oldu. Çok daha duygusal ancak bir o kadar daha güçlüyüm artık.”

“Yeni bir Nermin’im artık. Sen bu halimi de severdin, bendeki bütün bayanları sevdiğin üzere. Yaradan şefkatiyle sarmalayıp ödüllendirsin seni birtanem. Seni o aşık yüreğinden, aşk bakan gözlerinden hasretle öpüyor, o hoş ruhuna dualarımı gönderiyorum canım Tolga’m”