Mardin, Midyat’ta ‘Uzak Şehir’in çekimleri devam ederken röportaj için bir günlüğüne İstanbul’a geliyor. Ekranda canlandırdığı makûs karakterler sebebiyle başta karşımda daha soğuk birini göreceğimi zannediyorum. Lakin tam tersine, komik biri, ayrıyeten çok da kibar. Röportajda bize eşi de eşlik ediyor. O kadar âşıklar ki neredeyse birbirlerinden gözlerini alamıyorlar… Birer kahve koyup başlıyoruz sohbete…
◊ Kanal D’de yayımlanan ‘Uzak Şehir’de makûs bir karakteri canlandırıyorsun…
Kötü lakin seyirci seviyor, sanırım oradan yırtıyorum. Sempatik bir tarafı da var, bazen komik olabiliyor, bazen de tam zıddı.
◊ ‘Uzak Şehir’den evvel de mütemadiyen berbat karakter oynamışsın. Senin seçimin mi yoksa daima o denli karakterler mi geliyor sana?
Sanırım biraz tipolojiden ötürü üretimci ve direktörler ona daha uygun görüyor. Lakin beni dışarıda gören insanların hepsinden aldığım reaksiyon şu: “Sen çok düzgün bir insanmışsın, neden bu kadar berbat karakterleri oynuyorsun?” Şu da var; kötüyü oynamak oyuncaklı bir şey, daha keyifli ve beni cezbediyor. Karakterin haklı bir tarafı da varsa tadından yenmiyor. Lakin şayet saf kötülük yapıyorsa, altmetni bomboşsa, o vakit işler değişebiliyor natürel.
◊ Peki, kötülük sence nedir?
Kendinde çözemediğin ve kompleks yaptığın bir şeyin acısını diğerinden çıkarma duygusu.
◊ Bu tip karakterleri canlandırırken kendi karanlığınla hiç yüzleştin mi?
Sütten çıkma ak kaşık değilim. Kesinlikle istemeden de olsa birinin canını sıkmışımdır, birine makus davranmışımdır. Bu da aslında baktığın vakit berbatlığa giriyor.
◊ Karakterin bilhassa birinci vakitler nefret edeni çoktu. Nelerle karşılaştın ve karşılaşıyorsun?
Hakaret dolu bildiriler oluyor. Beni sahiden Demir zannedip “Bırak Zerrin’i”, “O Kaya’nın bebeği, alma ellerinden” yazanlar var. Bir de “Ferit Abi, Demir’e söyle, lütfen Zerrin’i bıraksın” diyenler oluyor, canlandırdığım Demir karakteri benim arkadaşım ve yanımda sanıyorlar. Sokakta “Yapma yavrum” diyen teyzeler var.
◊ Demir intikam hissiyle yola çıkıyor. Senin intikamla ortan nasıldır?
Bende intikam duygusu hiç
yoktur. Saman alevi üzere parlayıp, 10 dakika sonra pişman olup sönerim. “Eyvah, kalbini mi kırdım acaba” diyerek telefon açıp özür dilerim. Bu biraz da Balık burcu olmamdan kaynaklanıyor sanırım. Balık burçları biraz duygusal ve empati gücü yüksek beşerler. Ben tam bir Balık burcuyum, yükselenim de Yengeç.
◊ Çok duygusalsındır. Biraz da sulugöz müsün?
Garip yerlerde ağlayabilirim.
◊ En son neye ağladın?
En son bizim diziyi izlerken oldu. Kuzey’in derede kaybolduğu ve onu aradıkları sahnede Alya ile Sadakat’in sarıldığı yerde, Sadakat’in “Kızım” dediği an. Kendimi tutamayıp nitekim gözyaşı döktüm.
‘Jön olmak bana riskli geliyor’
◊ Bu meslekte umduğunu buldun mu?
Çok hoş roller oynadım. Birtakımı tuttu, birtakımı tutmadı. Bazen rol çok hoş oldu, iş çok düzgün değildi. Bazen iş hoştu, rol sallantıdaydı. Daima “Benim ikinci yarım daha hoş olacak” diyor ve buna inanıyordum, sanırım o denli oldu. Mesleğimin ikinci periyodu daha güzel. Zira daha düzgün meslek planlamam var. Evvelden her gelen işe “Evet” diyebiliyordum. Menajerin vazifesi biraz da birtakım işlere “Hayır” dedirtip birtakım işlere “Evet” dedirtmek. Menajerim Ahmet (Koraltürk) bu bahiste çok yardımcı oluyor.
◊ Jön olmak ister miydin?
Jön olmak bana riskli geliyor.
◊ Neden?
O noktaya çıktıktan sonra altına inmek üzere şeyler farklı ruhsal durumlar yaratabiliyor. Karakter oyuncusu olmak da çok keyifli. Derinlikli ve daha karakteristik roller oynamak istiyorum.
◊ Bu işe başlarken aklında ne kadar şöhret, ne kadar para, ne kadar hakikaten oyunculuk yapmak vardı?
Oyunculuğa tiyatro aşkımla başladım. Oyuncu olmaya karar verdiğimde 11 yaşımdaydım. Abimin kız arkadaşı beni Shakespeare’in ‘On İkinci Gece’ oyununa götürdü. Büyülendim. Sonra kitaplar okumaya başladım, Devlet Tiyatrosu’na gidip oyunculara zamk üzere yapışıyor, “Beni çalıştırın, konservatuvara gireceğim” diyordum. Bu gayem küçük yaşta başladı. Şöhret değil, büsbütün oyunculuk ve tiyatro aşkıydı.
◊ Meslekte en yanlış anlaşıldığın şey neydi?
İnsanlar berbat karakterleri canlandırdığım için önyargıyla yaklaşıyor. Benim o denli biri olmadığımı sohbet ettikçe anlıyorlar ve şok oluyorlar. “Diksiyonun bu türlü mi? Berbat bir adam değil miydin” diye düşünüyorlar.
◊ Senin şiven de varmış sanırım lakin şu an yok…
Şive ve diksiyonu düzeltmek için çok çalıştım. Şunu da söyleyeyim; beşerler bazen “Sen aslını mı inkâr ediyorsun, utanıyor musun” üzere şeyler yazıyor. O denli bir şey yok. Ben anne-babamla Zazaca konuşuyorum. Lakin şivemi düzeltmek zorundaydım, sahnede Shakespeare de, Çehov da oynayacağım. Bu büsbütün mesleksel bir dert, kimlik sıkıntısı değil.
‘İlk buluşmada 11 saat muhabbet ettik’
◊ Kısa müddet evvel evlendin…
Sekiz ay oldu. Evlilik sürecimiz çok değişikti. ‘Titus Kompleks’ oyununda oynuyordum. Yasemin seyirci olarak gelmişti. Oyun bitti; oyuncuları, yönetmeni, etiketleyip story attı.
◊ Sen oradan mı yürüdün yoksa?
Evet, o story’den yürüdüm (gülüyor).
◊ Ne yazdın?
Tiyatro oyunları sonrası paylaşımlara bakıyorum, beşerler oraya kadar gelmiş, izlemiş, çok hoşuma gidiyor. Teşekkür ediyorum ancak o kadar. Yasemin’in de paylaşımını gördüm ve teşekkür edip bıraktım. Sonraki gün meskende oturuyordum. Taner Ölmez yakın arkadaşımdır, meskenlerimiz de yakın. Bana geldi. İletilerime bakıyordum, Yasemin “Elinize sağlık” yazmış. “Ne hoş kızmış” dedim. Taner de “Mesaj at” diye beni gaza getirdi.
◊ Ne attın?
Gözlerinde kalp olan hızı attım. Ben emoji attım, o attı, ben bir tane daha attım. Sekizinci emojiden sonra Yasemin “Sonsuza kadar birbirimize emoji mi yollayacağız” dedi. Muhabbet etmeye başladık.
◊ Birinci buluşma nasıldı?
İlk buluşmamızda tam 11 saat, hiç telefonlara bakmadan muhabbet etmişiz. Öğle 15.00 üzere buluşmuştuk. Gece yarısı 2’ye kadar muhabbet, sohbet… Kendi kendime ‘Burada bir şeyler oluyor’ dedim. Sonra meskenlere dağıldık. Yasemin iş için iki gün sonra Dubai’ye gidecekti, “Bir daha buluşamayacak mıyız” dedi. “Dubai’ye gitmeden buluşalım” dedim. Adaya gittik, orada kaldık bir gece. O Dubai’ye gitti, 22 gün kalacaktı. Dayanamayıp gerisinden gittim. Tanıştıktan 21 gün sonra da evlenmeye karar verdik ve yedi ay içinde evlendik.
◊ Artık aşkı nasıl tanımlarsın?
Aşk benim için kendini kaybetmek, onun için her şeyi yapmak demek. Evlilik hiç aklımda yoktu. Herkes şok oldu.
◊ Yasemin, Makedon göçmeni, sen Diyarbakırlısın… Farklı kültürlerin getirisi ve götürüsü neler oldu?
Doğulular için aile çok kıymetlidir. Onlar için de aile çok kıymetli. Kültürün aşkın önünde mani teşkil etmediğini düşünüyorum. Mesela iki abimin eşi de Japon. Sonra yeğenim oraya gitti, o da Japon biriyle evlendi.
◊ Japon gelinlerle dolu bir aileniz var…
Evet, Zaza-Japon karışımı yeğenlerimiz var.
‘Küçükken daima bir baba hasretim vardı’
◊ Nasıl bir ailede büyüdün?
Yedi kardeşiz. Babam Köy Hizmetleri’nde emekçiydi, sondajcıydı. Güneydoğu’da; Midyat, Mardin, Cizre, Şırnak… Konuta 15 günde bir gelirdi. Haber alırdık, börekler, çörekler hazırlanırdı. Üç gün gelip kalırdı, tekrar giderdi. Küçükken daima bir baba hasretim vardı.
◊ İstanbul’a kaç yaşında geldin?
18 yaşında, liseden mezun oldum, Diyarbakır’da hazırlığımı yaptım, oynayacağım modülleri hazırladım ve İstanbul Üniversitesi’nde imtihana girdim fakat orayı kazanamadım. Sonra Mimar Sinan Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’ne girdim.
◊ Sıkıntı muydu İstanbul’da hayat?
İlk aylar güç geçmişti. Okula almışlardı lakin diksiyon yüzünden zorlandım. İlkokul, ortaokul ve lisede fırlama bir çocuktum ancak İstanbul’a gelmek, ailemden uzak olmak beni içedönük biri yaptı. Erkan Avcı’nın Adana’dan bizim okula yatay geçiş yapmasıyla hayata yine döndüm. Sonraki sene Erkan Kolçak Köstendil de okulu kazandı. Ercan Reşat Demir diye bir arkadaşımız vardı. Dördümüz sırtımızı birbirimize yasladık. ‘Empati kurmayı becerebilen biriyim’
◊ Kendini yeni tanıştığın birine nasıl anlatırsın?
Sıradan beşerler nasıl yaşıyorsa ben de o denli yaşıyorum. Aileye çok bedel veririm.
Birinci bakıldığında biraz sert görünebilirim. Lakin muhabbet ettikçe o denli olmadığım ortaya çıkıyor. Duygusal, kendi halinde, empati kurmayı becerebilen biriyim.
◊ Kendinde bir şeyi değiştirecek olsan neyi değiştirirdin?
Duygusal yanımı ve erteleme huyumu…
◊ Seninle ilgili tek bir şey hatırlanacak olsa beşerler neyi hatırlasın istersin?
“İyi kalpli bir adamdı” desinler, benim için kâfi herhalde.
◊ Takipçilerin çoğaldı. Toplumsal medyadan ahlaksız teklifler geliyor mu?
Geliyor, evlendikten sonra daha çok gelmeye başladı.
◊ Ne diyorlar?
“Kocam” diyorlar niyeyse, ben de anlamıyorum bunu.
◊ Eşin kıskanmıyor mu?
Yok, çok eğleniyor, o da gülüyor.