Hepimiz ‘Manifest’lendik

Nihayet hasret sona erdi. Hepsi kümesinin dağılmasının üzerinden 15 yılı aşkın bir müddet geçtikten sonra Manifest orijinal bir ‘girlband’ (kızlar grubu) olarak kısa bir müddet evvel hayatımızdaki yerini aldı.
Girlband denince akla birbiriyle ahenk içinde müzik söyleyen, genç bayanlardan oluşan kümeler geliyor. Tarihi de 1920’lere kadar gidiyor hatta. Radyo aracılığıyla kitlelere ulaşan o dönemki kız kümelerinin en enteresan tarafı, küme üyelerinin birbirine çok benzemesiymiş örneğin. Bakınız The Boswell Sisters. 1960’lara gelindiğindeyse The Supremes üzere periyoda kültürel tesirleri olan kümeler çıkmış; müzikallere, sinemalara ilham vermiş.

Yoğun biçimde dans ettikleri için haftada iki gün fizyoterapistle çalışıyorlar. Toplumsal medya içerikleri için haftada 2-3 gün, günde 3-4 saat vakit ayırıyorlar. Klip öncesi günde 4-5 saat dans provası yapıyorlar.
1990’larsa dünya Spice Girls’le tanışıyor. Sportmeni, kızılı, baharatı, sosyetiği ve bebeğiyle her biri farklı karakteri temsil eden üyeleriyle ‘Baharat Kızlar’ın albümleri milyonlar satarken ‘kız gücü’ (girl power) mottosu da kendine bir epey taraftar buluyor.
Girlband’lerin yalnızca müzikte değil, tanınan kültürde de tesirini hissettiğimiz devirlerden birini de son yıllarda yaşıyoruz. Teşekkürler K-Pop! Güney Kore’den çıkan akımla birlikte BLACKPINK üzere kümeler müzikleri, dansları, giydikleriyle toplumsal medyanın da sayesinde daima gündemdeler. Küçük yaştan itibaren profesyonel olarak ‘eğitilen’ küme üyeleri birer idol olarak görülüyor.
Gelelim ülkemize… Müzik tarihinde Cici Kızlar’ımız, Çıtır Kızlar’ımız var ancak kız kümesi deyince birinci akla gelen kısa süren ömürlerine karşın Hepsi oluyor. Artık de 6 genç bayandan oluşan Manifest var.
‘Big 5 Türkiye’ yarışından doğdu Manifest. Müracaatlar yapıldı, elemeler gerçekleşti ve 6 aylık kamp sonrası finale kalanlardan 6’sıyla küme oluşturuldu. Bir proje kümesi olması yüzünden Manifest hakkında başta başlarda soru işareti vardı; yalnızca 6 ayları birlikte bir kampta geçmiş, birbirini tanımayan 6 genç bayan nasıl o beraberlik duygusunu dinleyiciye geçirecekti?
Grup, 4 ay üzere kısa bir müddette 4 tekli yayımladı. Her birinin Spotify’daki dinlenme sayıları milyonlarla tabir ediliyor. Birinci albümleri ‘Manifestival’ bu hafta çıkıyor. Ayrıyeten 28-29 Haziran’da Life Park’ta biletleri kısa mühlet evvel tükenen bir şenlik gerçekleştirecekler. Türkiye’de birinci sefer bir küme kendi ismini taşıyan şenlik düzenliyor, bu bilgiyi de verelim.
Ama tahminen de geldikleri noktayı gösteren en kıymetli haber şu: Türkiye’de kendi neslinin birinci kız kümesi olan Manifest müzik dergisi Rolling Stone’a çıktı ve global olarak sesini duyurma yolunda birinci adımını da atmış oldu. Müsabakayı düzenleyen Hypers New Media’nın kurucusu Tolga Akış bununla ilgili şunları söylüyor: “Derginin editörlerinden birinin ilgisini çekiyor, Manifest’i araştırıyor. Ve sonrasında bize ulaştı. Başta biri bizimle dalga geçiyor zannettik. Linkedin profillerini araştırdık. Yayımlanana kadar emin olamadık.”
Haberin spotunda Manifest’ten ‘feminist cesaret’in ateşlediği kendine mahsus vizyona sahip bir küme olarak bahsediliyor. Aşikâr ki artık çok yeterli müzik söylemek, yeterli dans etmek, farklı kostümler giymek yetmiyor fark yaratmak için. İlham vermek, bir hal sergilemek de gerekiyor.
Akış da bu çıkarımımızı destekliyor: “Birbiriyle olumsuz ilgiler kuran bir ekosistemin içindeyiz. Toplumsal medyaya bakıyorsun; arbede eden beşerler var. Başka yanda şiddet haberleri… Her şey çok olumsuz. Yarış sürecinde başımızdaki en büyük motto birbirine kolektif olarak yardım eden bir dünya yaratmaktı. Şu an Manifest’te o kız kardeşliği, o müspet vibes’ı (titreşimi) hissediyorsunuz.” diyor.
‘Kız neşesi’ mesajı
Grubun sanatçı temsilcisi Meltem Özkan da küme üyelerinin verdiği bildirisi ‘kız neşesi’ halinde özetliyor. Kümenin kendi jenerasyonuna rol model olabilecek bir kapasiteye sahip olduğunu vurgulayıp “Kızlar çalışarak istenen gayeye ulaşılabileceğini gösterdikleri için çok çabuk kucaklandılar” diyor. Tolga Akış’a nazaran kümenin hayranları da bu kültürü benimsemiş üzere görünüyor: “Bence çok eşsiz bir kültür. Kardeşlik ve birbirini olumlu destekleme ekosisteminin içinde bir girlband dünyası yarattık. Bu bizim DNA’mız oldu.”
Akış son olarak idol olarak görülme konusuna da değiniyor: “Bütün Türkiye’ye örnek olalım diye yola çıkmadık. Fakat şu mevzuda netiz: Disiplinliyiz. Kızların sahiden çok zorlayıcı programları olabiliyor. Bazen ‘Ben bu kızlar kadar çalışabilir miydim o yaşta olsam’ diye düşündüğüm oluyor. Kendi adıma her biri benim idollerim.”

32 kişilik takımla çalışıyorlar, ağlasalar da pes etmiyorlar
Bir kümeye meslek inşa etmek kolay değil. Tolga Akış kümeyle birlikte çalışan takımla ilgili şu bilgileri veriyor: “Aynı anda yönetmemiz ve yatırım yapmamız gereken en az 20-25 parametre vardı. Konaklayacağı yerden fotoğraf çekimine kadar… En son saydık, en az 32 kişilik bir takım var. Her gün Manifest mesaisi yapıyorlar.”
Peki, bu mesaiyi yapanlar Manifest için ne diyor? Biraz da onları dinleyelim.
◊ Berke Taşdelen (Koreograf): Manifest, Türkiye’de dansı bir üst noktaya getirebilmek ismine çok değerli. Yalnızca dans etmiyorlar. Dans sırasında insanların aklına yapışacak bir hareket bulmaya çalışıyoruz. Nerede göz kırpacakları, saçlarını hangi tarafa savuracakları üzere ayrıntılar üzerinde de çalışıyoruz. O ayrıntılar vizyonumuzu ortaya koyuyor.
◊ Bedirhan Taşçı (Stil danışmanı): Sanki 6 değil, tek bir şahısla çalışıyorum. 6 kız Voltran’ı oluşturuyor. Sokaktan ilham alıyorum onları giydirirken. O usulü sahneyle birleştiriyorum.
◊ Civan Dicle (Sanatçı temsilcisi): Çok yoruluyorlar bazen. Ağlıyorlar karşımızda lakin tekrar de birbirlerine tutunup “Hadi daima bir arada yapıyoruz” diyorlar. Bu ortada Manifest’in bu kadar büyümesinin sebebi toplumsal medyayı gerçek kullanmak. Bazen kızlara o kadar çok içerik çektiriyoruz ki “Yeter, tekrar mi içerik çekeceğiz” diye isyan ediyorlar.
◊ Meltem Özkan (Sanatçı temsilcisi): Hoşluk dayatması Z Kuşağı’nda yok oldu diyebiliriz. Kızlar bunun en hoş örneği. Evvelden ünlülerde gördüğümüz üzere ‘Aman fotoğrafıma rötuş yapalım’ demiyorlar. Verdikleri ileti ‘Ben de insanım’ oluyor. Siivilceleri çıkıyorsa bunu göstermekten çekinmiyorlar. Sabah gözlerini açar açmaz kameranın önüne geçebilmeleri doğallıklarının en hoş ispatı. Hayranlarına “Hiçbir farkımız yok. Yalnızca yaptığımız iş farklı ve sizi gerçek formda temsil etmek istiyoruz” diyorlar.