Doğum sırasında kalbi durdu, nefes almayı bıraktı! Tam 143 ünite kana ihtiyacı vardı… “Oğlumun doğduğunu hatırlamıyorum”

Kayleigh Summer, oğlunun doğumuyla ilgili hiçbir şey hatırlamıyor. Kocası ve tabipleriyle konuşan ve 6.000 sayfadan fazla tıbbi kaydı inceleyen Kayleigh, neredeyse öldüğü o günün kesimlerini bir ortaya getirdi.

 “Callahan benim birinci bebeğimdi. Gebeliğimde 40 hafta iki günlükken kan basıncım yüksek olduğu için doğumum başlatıldı. Birinci defa anne olan biri için olağan, yavaş bir doğum başlatıldı. İki buçuk gün sonra nihayet ıkınmaya hazırdım” diyen Kayleigh için doğum hiç de beklediği üzere ilerlemedi.

Kayleigh, hemşireye kendini düzgün hissetmediğini söyledi ve o da bunun geçiş devrindeki olağan mide bulantısı olduğunu düşündü. Fakat genç bayan, kalbinde bir sorun olduğunu haykırmaya başladı ve yalnızca birkaç saniye sonra bayıldı. Kalbi atmıyordu ve nefes almıyordu.

Doktorlar Kayleigh’yi çabukla ameliyathaneye götürdüler. Callahan kod verildikten yalnızca altı dakika sonra doğdu. Bu sürat muhtemelen ikisinin de hayatını kurtardı.

BEBEK YETERLİ FAKAT ANNE DEĞİL!

Doktorlar Callahan’ı anna rahminden çıkarmaya çalışırken, diğer bir takım de Kayleigh ile ilgileniyordu. Anne hâlâ reaksiyon vermiyordu. Callahan nefes almadan doğdu lakin çabucak kendine geldi.

Doktorlar aileye “Bebek yeterli lakin Kayleigh yeterli değil” dediler.

Doktorlar annenin kalbini yine çalıştırdı fakat tekrar durdu. Bayan doğum uzmanı, amniyotik sıvı embolisi geçirdiğini fark etti. Bu, amniyotik sıvı annenin kan dolanımına girdiğinde ortaya çıkan alerjik gibisi bir tepkidir. Kalp ve akciğer yetmezliğine ve büyük kanamalara yol açıyor.

Tıpkı Kayleigh gibi… Genç bayanın tam 143 ünite kana muhtaçlığı vardı.

Yaşam takviye ünitesine bağlandı ve sonra öbür bir hastaneye nakledildi. Orada doktor Kayleigh’i kurtarmak için son bir deva deneyeceğini söyledi: Impella kalp pompası. Neyse ki o kadar güzel çalıştı ki anne 24 saat içinde ömür dayanağından çıkmaya başlayabildi.

Tüm bu korkutucu olayların akabinde Kayleigh’in beyni hamilelik ve doğum anılarını sildi.

“Callahan’la birinci sefer beş günlükken tanıştım. Birinci fikrim ‘bu benim bebeğim değil’ oldu” diyen Kayleigh doğum sonrasını anlattı:

“Beynim tüm bu olanları algılayamıyordu. Callahan çarşamba öğlenden sonra doğdu. Hatırladığım son şey bir evvelki cuma günü tırnaklarımı yaptırdığımdı. Birinci uyandığımda, doğum öncesi randevularla ilgili hiçbir şey hatırlamıyordum. Güya beynim hamilelik ya da doğumla ilgili her şeyi silmeye çalışmıştı. Tıbbi olarak hafıza kaybı mantıklı gelmiyordu ancak ben bir travma terapistiyim ve beynimin beni muhafazaya çalıştığını anladım.

İyileşme sürecinde, doğuma verdiğim şahsî ve profesyonel reaksiyonlar ortasında kaldığımı hissettim. Amniyotik sıvı embolisi geçiren pek çok insan hayatta kalamıyor ve ben hayatta olduğum için çok memnundum. Öte yandan, bir ruh sıhhati uzmanı olarak güzelleşmenin hakikaten çok sıkıntı olacağını biliyordum. Hastanedeyken kocama ve öbür aile üyelerine travmalarıyla başa çıkmak için terapi alacaklarını söyledim ve aldılar da.”

‘OĞLUMLA BAĞ KURMAK İÇİN ÇABA ETTİM’

Callahan iki haftalıkken anne hastaneden taburcu edildi.

“Zihinsel ve fizikî olarak o kadar yorgundum ki bebekle ilgilenmiyordum. Aile üyelerim onu beslemek isteyip istemediğimi soruyorlardı ve ben de evet diyordum zira buna mecbur olduğumu hissediyordum. Sonra da her dakikasından nefret ederdim” diyen Kayleigh ekledi:

“Geriye dönüp baktığımda, o emzirmeleri yapmanın bağ kurmak olduğunu görebiliyorum. Lakin bu, hayal ettiğim doğum sonrasından o kadar farklıydı ki, o vakitler çok fazla duygusal acıya neden oldu. Callahan’ın doğumundan yaklaşık altı ay sonra öykümü paylaşmaya başladım. Bugün, perinatal travma tedavisinde uzmanlaştım. Tüm travmalar benimkine benzemiyor, lakin tüm doğum travmalarının ebeveynlik üzerinde tesiri olabilir. İnsanların hislerini diğerleri için daha kabul edilebilir hale getirmeye muhtaçlık duymadan konuşabilecekleri bir topluluk oluşturmak istedim.”

‘HÂLÂ YALNIZCA BİR ÇOCUĞUM OLDUĞU İÇİN ÜZÜLÜYORUM’

Anne, “Bugün Callahan 5 yaşında. Dünyaya geliş biçimi beni hala yıkıyor ancak doğum öyküsü hakkında konuşuyoruz. Birinci aile fotoğrafımızda teneffüs aygıtına bağlıyım ve Callahan nefes almak için buna gereksinimim olduğunu biliyor” dedi ve hislerini şu sözlerle anlattı:

“Yolculuğumun en güç kısmı Callahan’ın tek çocuğum olacağını kabullenmek oldu. Onun doğumu sırasında acil bir histerektomi geçirdim. Tek oğlum doğduğunda hayatta olmamakla kalmadım, birebir vakitte diğer bir bebekle birinci ağlamaları yahut altın saati asla yaşayamayacağım. Bu ıstırap hayatımın geri kalanında benimle yaşayacak, fakat daha evvel hiç olmadığım kadar huzurlu hissediyorum. Ailemin şu anda olduğundan daha farklı göründüğünü hayal bile edemiyorum.”

Business Insider’ın ‘I almost died during childbirth due to an allergic reaction. I don’t remember my son being born’ başlıklı haberinden derlenmiştir.