Çağla Boz ile sıcak bir bahar gününde sakin bir kafede buluştuk. İçeriye girer girmez kendine has havalı yürüyüşü ve olumlu gücüyle tüm bakışları kendinde topladı. Kahvelerimizi söyledik, yerlerimizi aldık ve sohbete başladık.
◊ Podyumdan setlere uzanan bir meslek seyahatin var. Oyunculuk daima hayalin miydi?
Çocukluğumdan beri taklit yeteneğim vardı; öğretmenlerimizi, dizilerdeki karakterleri teğe bir
canlandırırdım. Ancak bunun oyunculukla ilişkisini hiç düşünmemiştim. Birinci olarak bir tesettür markasının yüzü olarak başladım modelliğe, hatta New York Fashion Week’e kadar uzanan bir süreç yaşadım. Lakin son anda iptal oldu, artık düzgün ki olmamış diyorum zira o defileye çıksam döndüğümde hayatımı kısıtlayabilirdi. Modellikten oyunculuğa geçişimse büsbütün tesadüf. Hoşluk merkezinde tanıştığım birinin tavsiyesiyle oyunculuk eğitimi aldım, o kişinin verdiği bir menajer numarası vardı. O numarayı aradım, birinci görüşmede de üç yıllık kontrat imzalandı. Birkaç ay sonra da birinci projeme imza attım.
◊ Küçük yerde büyümek seni nasıl etkiledi?
Balıkesir sokaklarında komşularla, esnafla, bir sürü beşerle iç içe büyüdüm. O samimiyet bana daima gerçek olmayı öğretti.
◊ ‘Can Borcu’nda Yasemin karakterini canlandırıyorsun. Yasemin nasıl biri sence? Benzediğinizi düşünüyor musun?
Yasemin’le epeyce benziyoruz. Anaçlığı, duygusallığı, her şeyi güzele çevirme gayreti bana çok misal. O da tıpkı benim üzere etrafındakileri daima toparlama eforu içerisinde. Gücü de bana çok yakın. Hatta Yasemin mutlaka Yengeç burcu, tıpkı benim üzere.
◊ Birinci projenden sonra kısa müddette iki farklı dizide rol aldın. Bu muvaffakiyetin sırrı ne sence?
Bence başarımın ardında hakikat irtibat yatıyor. İrtibatı bir menfaat aracı olarak görmüyorum. Yanlışsız bağ kurduğum her yer, her insan resen rahmet getiriyor. Esasen yeterli niyetle yaklaştığında gerisi de nasip.
◊ Toplumsal medyada daima müspet, daima enerjik görüyoruz seni. Gerçek hayatta da bu türlü misin?
Sosyal medyadaki gücüm rol değil, fakat ortada meskende duvar izleyen bir Çağla da var alışılmış.
◊ Göz önünde olmak seni yoruyor mu?
Nasıl yorulabilirim ki? Daha yeni tanıştığım bir his ve bu ilgi beni çok keyifli ediyor. Emeğimin karşılığını insanların sevgisiyle almak hoş.
‘Eleştiriye açığım’
◊ Çağla’nın kaçış yolu nedir ya da neresidir?
Kaçtığım, sığındığım yer mutlaka konutum. Mutfağımda bir şeyler yaparım. Hayatta en sevdiğim şey Arnavutköy pazarından yeşillik alıp meskende onları yıkamak, adeta şarj oluyorum, en büyük keyfim
bu. Bir diğer kaçış sistemim de spor yapmak. Çok berbat bir gün ya da gece geçirsem bile spor yaparak kendime gelebiliyorum.
◊ Sporda bir rutinin var mı?
Çocukken profesyonel yüzücüydüm, turnuvalara katıldım lakin sinüzit nedeniyle 12 yaşında bıraktım. Spor daima hayatımdaydı aslında. Ailemin spor salonunda büyüdüm, annem ve abim antrenördü. Şu an tenis oynuyorum, yüzüyorum fakat set hayatının düzensizliği nedeniyle rutinim çok sık bozuluyor. Kendime yeni bir motto belirledim: Düzensizliğin içinde nizam kurmayı öğrenmelisin! Salon kural değil, meskende 10 dakikalık idmanlarla bile sürdürülebilir bir sistem yaratmaya çalışıyorum.
◊ Tenkide açık mısındır?
Eleştiriye son derece açığım, hatta etkin olarak arıyorum. Yakın etrafıma sık sık sorarım: Bu türlü mi görünüyorum? Dışarıdan nasıl algılanıyorum?
◊ Kendini en çok hangi hususta eleştiriyorsun?
Kesinlikle en çok istikrar konusunda eleştiriyorum. Alakalarda, işte, özel hayatta… Daima ‘fazla’ya kaçıyorum. Şu sıralar dengeyi yakalamak için meditasyon yapıyor, kendime mektuplar yazıyorum. Her gün biraz daha yeterli olmaya çalışıyorum, kusursuz değil ancak ‘yeterince iyi’ olmak
için çabalıyorum.
◊ Aşkla ortan nasıl?
Aşkla aram güzel, aşkı seviyorum.
◊ Hayatında biri var mı?
Şu an aşk benden biraz uzak. İki kişilik düşünmek istemediğim bir dönemdeyim, bir müddet de uzak dursun.
‘İçimde keşfedilmeyi bekleyen bir sürü yetenek var’
◊ En büyük hayalini sorayım. Neyi düşlüyorsun?
Bir restoran açacağım; hayal değil, yapacağım bunu. Mesleğimde ‘oh’ diyebileceğim bir noktada, sevdiklerimi ve daldan insanları ağırlayacağım bir yer hayal ediyorum. O denli bir yer olacak ki, dünyanın hiçbir yerinde yiyemeyecekleri lezzetler sunacağım. Olağan oyunculukla ilgili de büyük hedeflerim var; en uygun versiyonum için çalışıyorum. Hiç ‘az’ı kabul etmiyorum. Niçin az isteyeyim ki? Ebediyen fazlasını istiyor ve onun için çabalıyorum.
◊ Tiyatro yapmayı düşünüyor musun?
Kesinlikle müzikal yapmak istiyorum. Aslında sahneyle ilgili her şeyi denemek istiyorum. İçimde keşfedilmeyi bekleyen bir sürü yetenek var.