‘Bu çocukların potansiyellerinin farkında olmazsak kaybolup giderler’

Engelli atletleri destekleyen İbrahim Çeçen Vakfı’nın dayanağı ve Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi’nin sunduğu imkanlarla birçok atlet mahzurları aşarak potansiyellerini gerçekleştiriyor. Üniversitede gençlerle buluştuğumda ailelerin fedakârlığı, antrenörlerinin inancı ve sporun dönüştürücü gücüne şahit oldum. Sessiz lakin güçlü bir mücadele… O denli ki antrenörleri Baykal Karataş, Ağrı’da kapı kapı dolaşarak çarşıda, sokakta engelli gençleri spora teşvik etmeye çalışıyor. Ortalarından babasını ikna edebildiği 15 yaşındaki Hüseyin Ali Kılıç atıcılık sporuna başladıktan yalnızca üç ay sonra 22-24 Mart’ta Ankara’da düzenlenen paraatıcılık federasyon kupasında kadro halinde birinci, kişiselde üçüncü oldu. Antrenör Karataş’ın gayelerinde Olimpiyatlar da var. 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı ve 10-16 Mayıs Engelliler Haftası vesilesiyle gençlerle buluştuk.

 

‘BİR SÜRÜ İNSAN TANIDIM, ARTIK KONUTTA OTURMUYORUM’

Özcan Dayanmaz (15), parayüzücü (Türkiye ikincisi)

◊ 11 yaşındaydım bu spora başladığımda. Bedenim çok rahatladı. Bir sürü insan tanıdım, artık konutta oturmuyorum. Sabah fizik tedaviye, öğle havuza gidiyorum. Türkiye ikinciliğim, üçüncülüğüm var. Aksaray, Konya ve Sivas’ta aldım bunları. Yüze yüze daha âlâ hissediyorum. Skolyozum büyük oranda düzeldi. Keşke daha erken başlasaydım.

 

‘ÖĞRETMEN OLARAK ATANMAK İSTİYORUM’

Emrullah Esmer (25), parayüzücü (Türkiye üçüncüsü)

◊ Bence engelli bireyler hayallerinden vazgeçmesin. Ben de öyleydim. Ben geç başladım, daha erken başlasalar daha uygun. Öğretmen olarak atanmak istiyorum.

 

‘BU BÖLGELERDEKİ CEVHERLERİ GÖRMELİYİZ’

Doç. Dr. Baykal Karataş, antrenör

◊ 2018’de burada havuz açtık. Altı ay sonra Sıhhat Kültür Spor Kulübü’nü kurdum. Taramaya çıktık atlet bulabilmek için. Yusuf’u (İncekaya) aldık birinci, yanında Özcan (Dayanmaz), Taha (Duzlu)… Sonrasında down sendromluları, otizmlileri de çalıştırmaya başladık. Yusuf’un meskeninde asansör yoktu, ağabeyi sırtında taşıyarak getiriyordu idmana. Bazen ağabeyi olmuyordu, ben taşıyordum. Daha çok bireye ulaşabilmenin tek yolu buradaki kulüptü.

◊ Burası kapalı bir yer. Saydığımız isimler ortasında ne yazık ki bayan isim çok yok. Bunun için uğraşıyoruz. Bizden sonra değişim oldu.

◊ Birçok aile gelmek istiyor. Kendi atletlerimizi onlara gösteriyoruz ki artsın. Sokakta, çarşıda görüp kayıt olmak istiyorlar. Çarşıda yürürken gördüğümüz engelli bireyleri de getirmeye çalıştım. Hüseyin Ali Kılıç bunlardan biri.

◊ Ben Ağrı’da öğretim üyesiyim. Bu türlü bir dünyanın olduğunu öğrencilere anlatıyorum ve bu tip çalışmalara sokuyorum. “Gittiğiniz vilayetlerde engellilere dikkat edin, el atmaya çalışın” diyorum. Mezun olmak için engellilerle ilgili bir çalışma zaruriliği koyuyorum, küçük de olsa bir dayanak… Farkındalık maksatlı…

◊ Branşları arttırmak istiyoruz. Paris Olimpiyatları’ndan sonra burada benzeri bir gayret organize ettik. Mesela Ömer Gürbüz (19) olimpiyat barajını geçti.

◊ Burada cevherler var, buradaki potansiyelin ortaya çıkması gerekli. Psikologlar, fizyoterapistler gerekli. Şayet mevzu olimpiyatsa bunları daha çok dikkate almalıyız. Yalnızca hocaların gönüllülüğüyle olacak işler değil. Büyük bir tarama gerekli.

◊ Bu bölgelerdeki cevherleri görmeliyiz. Umut Ünlü paralimpik olimpiyatlarında altın madalya almıştı, kendisi Vanlı. Bu çocukların potansiyellerinin farkında olmazsak kaybolup masraflar. Özcan (Dayanmaz) bana “Sizin için yüzebildim” demişti. Bunları duymak beni bu iş için motive ediyor.

 

‘ÖZGÜVENİM, BAŞARMA ARZUM ARTTI’

Rukiye Sulucan (25), parayüzücü

◊ Spora antrenörlüğü kazandıktan sonra birinci sınıfta başladım. 4 yıl idman yaptık. Giresun’da Türkiye şampiyonasına hazırlanıyorum. Çok heyecanlıyım. Dört tarzı de biliyorum. Baykal Hoca rol modelim oldu. Ben de engelli bireyleri yetiştirmek istiyorum. Su beni çok memnun ediyor. Bu spordan sonra özgüvenim, başarma arzum arttı. Çocuklara ileride umut ışığı olmak istiyorum, özgüven kazansınlar istiyorum. Görme manim var, buna karşın pes etmedim. Onlar da pes etmesin, her birey daha hoş yerlere gelebilir.

◊ Ben ‘sporcu olamaz’ algısını yaşamadım zira etrafımdaki beşerler şuurlu ve özgüvenliydi, topluma adapte olmuş insanlardı. Şayet bir şeye başlamak istiyorsanız amaçlarınızı gözünüzde canlandırın ve uygulamaya geçin.

 

‘BİZ BU MANİSİ AŞTIK, İNŞALLAH BÜTÜN AİLELER AŞAR’

Taha Burak Duzlu (15), parayüzücü (Türkiye üçüncüsü)

◊ 7 yaşında spora başladım. Derecelerim beni çok memnun ediyor. Gaziantep’te iki tane üçüncülüğüm vardı. Konya’da hastaydım fakat kazanmak çok isterdim.

◊ Annesi Fatma Duzlu: Bu seyahate yalnızca tedavi emelli çıktık. Baykal Hoca sağ olsun, lider oldu. Yürümekte çok zorluk çekiyordu. Okula birlikte gidiyorduk, Taha artık kendi gidebiliyor. Tedaviyle başladık, buraya kadar geldik. Aileler çocuklarla ilgilensin. Fizyoterapisine, sporuna dikkat etsinler. Biz bu manisi aştık, inşallah bütün aileler aşar.

 

‘BİRİLERİNE ÖRNEK OLABİLMEK İÇİN YAPTIM’

Yusuf İncekaya (18), parayüzücü, paraatıcı (Türkiye birincisi)

◊ İlk evvel fizyoterapi merkezinde spora teşvik edildim. Annem takviye verdi ve Baykal Hoca… 2018’den beri yüzüyorum. Hayatımda çok şey değişti: Özgüvenim, kendime inancım… Bunu birilerine örnek olabilmek için yaptım. Tekrar olsa bir daha yaparım.

◊ Amacım 2028 Los Angeles Olimpiyatları’na gidip hoş bir dereceyle dönmek. Hayvansal üretim teknolojileri birinci sınıf öğrencisiyim. Aynada kendime bile bakamıyordum, sonradan alıştım.

◊ Annesi Aysel İncekaya: İdmanlar hoş geçiyor, her vakit Yusuf’un yanındayım. Manisi daima bir arada aştık.

◊ Abisi Berat İncekaya: Pürüzün önünde mani olmamalı. Toplumsal hayatı büsbütün değişti Yusuf’un. Dezavantaj çok; Doğu’dasın, toplumsal hayat yok, aktivite yok. Bir mahpus üzere oluyor daima konutta durmak. Onun sayesinde yüzme öğrendik, annem de ben de. Ailede hepimiz yüzücü olduk (gülüyor).

 

‘YUSUF DİKEÇ GÖRÜNTÜLERİ İZLİYORUM’

Yusuf Tanış (21), paraatıcı (Türkiye birincisi)

◊ Yusuf Dikeç’in görüntülerini izleyerek onu örnek alıyorum. Atıcılığı çok seviyorum. Meskende oturmak yerine toplumsallaşmak için âlâ oluyor.

 

‘HERKES TEŞVİK ETSİN’

Hüseyin Ali Kılıç (15), paraatıcı (Türkiye üçüncüsü)

◊ Birkaç aydır atıcılık yapıyorum. Sevdiğim için başladım. Ankara’da Türkiye üçüncüsü oldum, ekibimiz da birinci oldu. Haftanın birçok günü spor yapıyorum.

◊ Babası Ziyaeddin Kılıç: Baykal Hocam Hüseyin’i sokakta görmüş, bağlantısını istemiş, Hüseyin vermemiş. Sağ olsun pes etmemiş, okula gitmiş, beni aradı. Atıcılık tercih ettik ve bu türlü bir muvaffakiyete ulaştık. Tüm ailelere sesleniyorum, herkes spora teşvik etsin zira hem toplumsal hem duygusal açıdan özgüven geliyor. Hüseyin daha evvel çarşıya gidemez, kendini söz edemezdi. Artık gidiyor, tek başına yemek yiyor. İlgi görünce heveslendi ve üç ayda üçüncü oldu.

 

‘GİDEN ÖMÜR GERİ GELMEZ’

Yusuf Al (23), paraatıcı (Türkiye sekizincisi)

◊ Bu spor daha çok konsantre olabilmemi sağladı. Haftanın beş günü idman yapıyoruz. Yusuf Dikeç’i takip ediyorum, müsaadeden gitmeye çalışıyoruz.

◊ Benim üzere özel bireylerin hayata daha çok olumlu bakmasını isterim. Toplumsallaşmalarını sağlamak, karanlığa mahkûm etmek yerine dünyanın apayrı bir yüzü olduğunu göstermek… Giden ömür geri gelmez, her şey vaktinde hoş. O yaşı bir kez yaşıyorsa en güzel halde yaşasın gençler.