Maya Perest: Ruhumun ihtiyacı olan sıcaklığı türküde buldum

◊ “Kaldım Annem”, Fransa’daki öğrencilik yıllarında annene ithafen yazdığın bir müzik. Nasıl bir ruh hali sana bu şarkıyı yazdırdı?

– Fransa’da fotoğraf eğitimi alıyordum. Aslında müzikle üniversitede hiç haşır neşir olmamıştım. Daima asıl mesleğim ressamlık olur, müzik de hobi olarak devam eder diyordum. Besteler yapıyordum lakin aksiyon almamıştım o mevzuda. Fransa’da aile ve memleket hasreti yaşadım. O sırada müzik baskınlaştı hayatımda. Kaygımı, hüzünlerimi, hislerimi balkonda besteler yaparak biraz azalttım. Zati orada da temel tutkumun müzik olacağını öğrenmiş oldum. Müzik, kalbimi akıttığım bir yer oldu. Aslında genç bir kızın annesini özleyebileceği bütün durumları yaşadım.

◊ Birinci defa mi başka kalmıştın annenden?

– Birinci sefer değil lakin üniversite periyodu boyunca yılda bir-iki defa Türkiye’ye dönüyordum. Annemin pahasını de anladım o devir, zira yanımda olmadığı vakit onun aslında bana ne kadar muhafazacı olduğunu fark ettim. Bir büyüme öyküsünden çıktı bu müzik.

◊ Kaç yıl oldu yazalı?

– 6 yıl oldu. Yarı Fransızca yazmıştım. Zira Fransızca çok eski bir halk müziğinin melodisinden etkilenmiştim. Lakin üzerine Türkçe olarak kelam yazmam, Türkiye’ye gelince ve burada artık Türkçe müzikler yazmak istiyorum dedikten sonra oldu. Zati “Yok Bana Bu Cihanda” ile başlayan bir halk müziğine yakın hissetme serüvenim var. O seyahatin devamı üzereydi.

Fotoğraflar: Murat ŞAKA

ANNEMİN YAZDIĞI ŞARKIYI HALUK LEVENT SÖYLEDİ

◊ Halk müziğine yakın hissetmen, gurbette okumandan mı kaynaklanıyordu?

– Bence büyük bir tesiri var. Zira bizim konutumuzda türkü çok dinlenmezdi. Daha çok caz dinlerdi ailem. Onlar da şaşırdı ben halk müziğine yakın besteler yapmaya başlayınca. Birinci şaşırdılar, sonra gurur duydular. Ruhumun muhtaçlığı olan sıcak duyguyu türküde buldum.

◊ Annen bu şarkıyı dinlediğinde ne yorum yaptı?

– “Neden yazdın bunu?” dedi. “Bana söylemediğin bir şey mi olmuştu?” diye endişelendi. Annelik içgüdüsü doğal. Artık severek dinliyor.

◊ Müzik ne vakitten beri hayatında?

– Bebekliğimden beri hayatımda müzik var. Zira annem gitar çalıp besteler yapıyordu. Hatta annem küçükken, ailesi Fikret Kızılok ile komşuymuş. Onun çocuğuyla annem yazlık arkadaşı üzereymiş. Birinci gitar tınılarını Fikret Kızılok’tan öğrenmiş. Benim yaşlarımda hobi olarak çalmış. Bir gün de Haluk Levent bir bestesini dinlemiş ve müsaade isteyerek almış ondan. Müziğin ismi “Kıratlar Kabilesi”. Lakin anneannem işletme okumasını istediği için annem müziği bırakmış. Müzik okumak isteyip okuyamadığı için şu an beni çok destekliyor.

◊ Ailen ne yorum yapıyor?

– İkisi de benimle gurur duyuyor. Benim müzikle haşır neşir olmamı daima desteklediler fakat ikisinin de alışılmış birtakım tereddütleri vardı. Aslında profesyonel olarak müzik serüvenime başlayana kadar “Meslek olarak yapma, elinde öteki işin olsun” üzere klasik yorumlar yapıyorlardı. Ancak şu anda pek mutlular.

◊ Kesimde çok müzik yapan var. Sen hangi yönlerinle ortalarından sıyrılıp kalıcı olacaksın?

– Ben özgün biçimimle, bana has olanla devam ettiğim sürece kalıcı olacağıma inanıyorum.

◊ Kendini “hayalperest” olarak adlandırıyorsun. Kurduğun en uç hayal ne oldu bu vakte kadar?

– Ben lise dönemimin yarısı boyunca önemli ciddi astrofizikçi olmak istiyordum. Uzay istasyonlarında çalışıp bir yıldız keşfetmek vs. hayalimdi. Sayısal kısmı okumayı denedim bir sene lakin hiç olmadı. Âlâ ki de olmamış.

BESTELERİMİ ÖNCE  FRANSIZCA YAZIYORUM

◊ Bir Fransızca albüm düşünüyor musun?

– Düşünüyorum. Benim aslında küçük bir sırrım da var. Bestelerimin birçoklarını ben birinci evvel Fransızca besteliyorum. Zira daha kolay çıkıyor benden melodi Fransızca düşününce. Ondan sonra Türkçe kelam yazıyorum. Fransızca düşünmek melodiyi bulmamda yardımcı oluyor.

◊ Seni en üzen ve en keyifli eden yorum ne oldu?

– Memnun eden çok var. Şanlıurfa’da bir köy okulundan görüntü gönderildi. Çocuklar “Yok Bana Bu Cihanda”yı sınıf olarak söylemiş. Şarkıyı söyledikten sonra elleriyle kalp yapıp “Maya Perest abla seni seviyoruz” demişler. Ağladım memnunluktan. 6 Şubat zelzelesinden sağ çıkmış bir aile de “Çadırlarda sizi dinliyoruz” diye bildiri attı. İnanılmaz his seli yarattı bende bu. Biri beni Emre Fel’e benzetmiş, “Dişi Emre Fel” yazmış. O bana çok saçma geldi.

◊ Tanınmaya başladığını birinci nasıl anladın?

– Kısa bir müddet evvel Madagaskar’daydım. Orada havaalanında THY grubu yanıma geldi, “Maya Perest sizi çok severek dinliyoruz” dedi. Madagaskar’da bunu duymak beni şaşırttı. Bir kezinde da metrodaki sokak müzisyenleri beni görüp “Maya Perest’e selamlar olsun” deyip “Yok Bana Bu Cihanda”yı çalmaya başladı.

HİÇ DOĞUŞÇU DEĞİLİM
◊ Hem dalda hem de olağan hayatta nahif kalabilmek sıkıntı mu?
– Arkadaşlarım ve meslektaşlarım, onlara huzur verdiğimi söylüyor. “Senin sakinliğin bize de bulaştı, çok memnunuz bunun için” diyorlar. Umuyorum ki diğer müzisyenler ve sanatkarlar da bu dünyayı daha nahif bir yere çevirir. Müzik de buna çok uygun bir araç bence.
◊ Yaşadığın zorluklarla uğraş ederken de sakin kalabiliyor musun?
– Şayet özel hayatımla ilgili bir zorluk kelam hususuysa kendimi kapatıyorum. Kabuğumun içine çekiliyorum. Birtakım sanatkarlar “En çok üzgünken üretim yaparım” der. Bende hiç o denli bir şey kelam konusu değil. O periyot bir sürü his biriktiriyorum ve sonra artık o zorlukların yükü üzerimden geçmiş olunca üretime dönüşüyor. Hiç doğuşçu değilim. Bir ortamda gerginlik varsa kendimi diğer dünyaya gerçek uzaklaştırırım.

YURTDIŞINDA DA GÖRÜNÜR OLMAK İSTİYORUM

 ◊ Müzikle ilgili maksadın nedir?
– Kendime koyduğum yakın amaçlarımı gerçekleştirdiğimi düşünüyorum. Ancak ideallerim var. Bir antik tiyatroda konser verebilmeyi istiyorum. Senfonik konser verebilmeyi de. Yurtdışında da daha çok görünür olmak istiyorum. Milletlerarası çapta tanınan bir sanatçı olmak istiyorum.
◊ İlham kaynakların neler?
– Fikret Kızılok. Tülay German’ın türkülerle Fransızca müziği harmanlaması beni çok etkilemişti. Fransız alternatif müzik sanatkarı Pomme’yi takip ediyorum, çok özgün bir üslubu var.

ÇİZGİ ROMAN HAZIRLAYACAĞIM

 

◊ Fotoğraf, hayatının neresinde şu an?
– İkinci planda devam ediyor fotoğraf. Lakin müzikle yarışıyorlar daima. Uzunca bir müddet hobi katmanında kalacak diye düşünüyorum. Lakin müzik yaratımlarım için fotoğraf yeteneğimi daima kullanıyorum. Mesela müziklerimin kapaklarını bazen ben çiziyorum. Bir de müzisyenlik hayatım üzerine çizgi roman hazırlama projem var.
TUR REHBERLİĞİ DE YAPIYORUM

◊ İş dışında neler yapıyorsun?
– Cins rehberliği yapmaya başladım. Dünyayı gezmenin çok kolay ve pratik bir kısa yolu. Annem de rehberlik yapmaya başladı ve bana “Dene” dedi. Daha evvel geçimimi sağlamak için Fransızca dersleri veriyordum. Ona orta verdim. Müziğimi de çok uygun etkiliyor. Afrika’da bir kabileyi geziyorum ve hiç görmediğim bir enstrümanla, oranın halk müziğini söylüyorlar. Bu da varmış diyorum. Fransızca konuşulan yerlere gidiyorum. Bilhassa Afrika, Hint Okyanusu.