Şevval Sam: Dürüstlüğümden ve samimiyetimden taviz vermeme gerek kalmadı

Şevval Sam’la ‘Yetenek Sizsiniz’ çekimlerinden bulduğu birinci fırsatta buluşuyoruz. Yeniden çok hoş ve müziğindeki üzere kıpır kıpır, sevinçli… Onun sohbetini insan hayranlıkla dinliyor. Bu sefer cam üzere mavi gözlerinin yanına çektiği kırlangıç modeli, ‘Shevy liner’ dikkatimi çekiyor. Onunla makyaj biçiminden hayatına uzanan muhabbete başlıyoruz.

◊ Yeni şarkın ‘Kaçamazsın’ şahane olmuş. İnsan yerinde duramıyor dinlerken. Müziği anonim, sözleri sana ilişkin. Neden bu şarkıyı seçtin?

Bu müziğin özgünü birinci önüme düştüğünde ne tatlı dedim, başıma takıldı, daima söylemeye başladım. Benim müziklerim otomobilde, sofrada, televizyonda, konserde hoş gidiyor fakat ben herkesin söylediğim bir müzikle dans etmesini çok istiyordum. Bu müziğin müziği anonim ve her biçime dönüştürülebilecek bir malzemesi var. Tarık Ceran bir orjinal, bir de düğünlerin after party’lerinde ya da maçlarda çalınabilecek versiyonunu, ‘karnaval remix’ olarak yaptı.

◊ Şarkıyı sana ne yazdırdı?

Aslında evvel başımda bir öykü oluşuyor, sonra ona müzik yazıyorum, illa yaşamam gerekmiyor. Bu müzikte da bir dost meclisinde flört var, biri oburunu beğeniyor. Tam kur yapacak, öbürü ya elindeki telefona ya da saate bakıyor. Gidecek… Onu ikna etmeye çalışıyor. “Tut ki yollar kapalı, her yeri kar kapladı, ne yapacaksın, kalacaksın mecburen” diyor. Bunu aslında İstanbul’da karın yağdığı 20 Şubat’ta çıkaracaktık. Maalesef yangın, zelzele üzere çok üzücü şeyler yaşandı. Daha sonra “Şarkımız çok yüksek güçlü, tam bir yaz müziği aslında” dedik ve yaralarımızı sarmaya başlamışken, yazın başında çıkarmaya karar verdik.

◊ Hiç birisine ‘Kaçamazsın’ dedin mi?

Kimsenin zirvesine binen bir karakter değilim. Gitmek isteyen masraf. Kimseyi zorla tutmak benim tabiatımda yok. Bir de ben kalması için gerekli bütün şartları hazırlar, cazibe alanı yaratırım, orası ona tatlı geliyorsa, kendi kendini ikna etmesine vesile olabiliyorsam, o kişi kaçamamış olur.

◊ Sana ‘Kaçamazsın’ diyen oldu mu?

Bana da ‘Kaçamazsın’ diyen oldu. Bir kişi, o da başardı, kaçamadım (gülüyor).

◊ Yeni müziğin yanı sıra geçen sene de sanatta 30’uncu yılındı…

30 yılı geride bıraktık ve bu sene sıfırdan başladık diyelim mi Hakan, artık birinci yıl (gülüyor).

◊ O halde hoşgeldin… Pekala, bu kadar sene sanat yapmak, üretmek sana neler kattı?

Ben zati bu paketle gelmişim. Buna müteşekkirim. Bu ikramla gelmiş olmak bana ilişkin ya da benim seçtiğim bir şey değil, o vakit benim bu armağana layık olmam lazım bakış açısıyla ilerledim. Bütün o seyahat içinde daima evvel sezgisel olarak, sonra da bilerek nahifliğimi, dürüstlüğümü kaybetmemeye çalıştım. İçimden gelmeyen, ağzıma uymayan, ruhuma yakışmayan hiçbir şeyi yapmamak için güçlü bir direnç gösterebildim. Dua ettiğim vakit “Allah’ım bana verdiklerin için sana şükürler olsun” dediğim kadar “Bana kimi şeylerden vazgeçebilme gücü verdiğin için de şükürler olsun” diyorum.

◊ Neden?

Çünkü vazgeçebilmek, insanı ilerleten bir şey. Bu noktada da sanat fevkalade bir rehber. Sanat, hayatı deneyimleme sürecinde bana harikulade bir yol haritası oldu.

‘DİŞİLİĞİ SERVİS ETME EĞİLİMİNDE BİRİ OLMADIM’

◊ Şarap üzeresin, her sene daha da güzelleşiyorsun. Hem çok seksi hem de çok sempatiksin. Sen aynaya baktığında hangisini kendinde daha çok görüyorsun?

O gün neye gereksinimim varsa aynada onu görmeye çalışıyorum galiba. Ben sevincin, kahkahanın, sıcak diyaloğun da kimi insanlara seksi geldiğini düşünüyorum. Yoksa hiçbir vakit dişiliği servis etme eğiliminde olan biri olmadım. Hayatımdaki insanın o kodları okumasını daha çok tercih ederim.

◊ Bu kadar genç kalmanın sırrı ne?

Ben çok yaşa takılan biri değilim. Yaşımı sorduklarında “Hangi yaşımı soruyorsunuz” diyorum. Dünyada geçirdiğim vakit 51 sene, ruhen birtakım açılardan 70’in üstünde üzere hissettiğim vakitler oluyor fakat bazen neşem, hevesim 20-25 üzere. Gücüm 30’lar. Oturmuş kimi kararlarım olduğunda 40’larda üzere de hissediyorum.

◊ Neler yapıyorsun fiziğini korumak için?

Ev yemeği çok seviyorum. Mümkün mertebe organik ve hafif besleniyorum. Yiyeceğim kadarını alıyorum. Yüz yogası yapıyorum. Bunun dersini 21 sene evvel Taylandlı bir eğitmenden almıştım. O vakitler yüz yogası fazla bilinmiyordu. Kimi mevzularda öngörülü olabiliyorum galiba. Dikkatimi çekti; yüz de kaslardan oluşuyor, çalıştırırsam, spor insanın vücuduna nasıl yeterli geliyorsa, yüz yogasıyla daha uzun yönetim edebilirim diye düşündüm. Botoksa karşı değilim lakin bana yakışmıyor. İnsanlardaki algımı değiştirecek müdahalelere de pek sıcak bakmıyorum.

‘HAYATIMDA DAİMA BİR KRİZ, DAİMA BİR UĞRAŞ VARDI’

◊ Seni en yoran lakin artık baktığında minnetle hatırladığın bir şey var mı?

İlk sorduğunda spesifik olarak bir kıssa aklıma gelmiyor. Ancak 30 yıl için müziklerimi döktüğümde hepsinin gerisinde beni yoran, heyecanlandıran, bazen başarısız, bazen çok başarılı hissettiren bir sürü öykü anlatabilirim. Mücadeleci bir üretim var. Tabiatım da bu olduğu için, ki şikâyet üzere algılanmasın, dramatize de etmek istemiyorum lakin hayatımda daima bir kriz, daima bir gayret vardı. Daima bir şeyin altından kalkma, daima bir tahlil bulma, daima bir şeyleri yönetme durumunda kaldım. Bunlar gücümü daha da arttırdı.

◊ Sen annenden (Leman Sam) ötürü doğuştan ünlüydün… Bu sıkıntı muydu?

Aslında ben doğduğumda annem ünlü değildi. Hayata da annemin büyük çabalarıyla başladık. Ben ergenliğe girmeye başladığımda birazcık toparlamıştık. Aslında 10 katı çabayı annem verdi. Mesela bizim için müzik, hayatta kalma yollarından biriydi. Benim birinci işim de bir reklamdı. Biliyor musun?

◊ Yooo…

‘Dalin’ reklamı: “Anneciğim anneciğim baksana, şampuanım bitmiş alsana” müziği var ya, o ses bendim. 12-13 yaşlarındaydım. Kazandığım birinci paraydı ve onunla birinci spor ayakkabımı almıştım.

◊ Bunca yıl içinde büyüyen şöhretine yüklediğin mana ne oldu?

Şöhret maksadım olmadığı için dürüstlüğümden ve samimiyetimden taviz vermeme gerek kalmadı. Olduğum üzere olmanın peşinde koştum. Benim tek sorumluluğum Şevval’i var etmekti. Kendimi var etme noktasında da bütün gücümü ne kadar pak tutarsam, hayat bana o kadar yardım eder diye düşündüm ve saf, gerçek güce odaklandım.

‘DÜNYAYI BÖLEN BİRİ DEĞİLİM’

◊ Oynamak mı, yoksa müzik söylemek mi ruhuna daha uygun geliyor?

Ben de tekrar tekrar bu soruyu içime soruyorum. Mesela kendime dair en majör bilgiyi ‘Yasak Elma’daki ‘Ender’ karakterinden aldım. Hiç tabiatımla alakası olmadığını düşündüğüm bir karakteri canlandırırken kendi kaynağımdan yararlanmış olmak ve içimdeki karanlık dehlizleri keşfettiğimde hem utanıp insan bu türlü yapar mı derken bir yandan da karanlık noktalarla yüzleşmek bana çok düzgün geldi. Kendini ve hayatı keşfetme sürecinde oyunculuk çok önemli bir seyahat süreci. Müzikse bence sanatsal titreşimin en yüksek mertebesi. Müzik söylemek o kadar doğal ve organikti ki nasıl kuşlar uçuyorsa ben de müzik söylüyordum. Bir gün birtakım kıssaları yazacağım, kitabımın ismini de zati ‘Kuşlar Uçar Şevval Müzik Söyler’ diye şimdiden koydum.

◊ Müziğinde çok farklı kültürlerden tınılar var. Müzikal kimliğini bir toprak olarak düşünsen, nereye ilişkin olurdu?

Dünyaya. Zira ben dünyayı bölen biri değilim, dünyalıyım.

‘MAKYAJ YAPARKEN YÜZÜMLE OYNAMAYI SEVİYORUM’

◊ Sosyal medyaya bir makyaj görüntüsü koymuşsun ve 4 milyondan fazla izlenmiş. O görüntüde gözlerine çift sıra eyeliner çekiyorsun. Buna da ‘Shevy liner’ dedin. Nasıl çıktı ‘Shevy liner’?

Kırlangıç en sevdiğim kuşlardan.

◊ Neden?

Narin vücudunda harikulade bir güç saklar. Kıtalararası uçar, çok sağlam bir hayvandır lakin çok da sıktır. Birinci probleme gelirsem; ben makyaj yaparken yüzümle oynamayı seviyorum, benim için tuval üzere oluyor. Eyeliner çekerken bir de üstüne çekip bir şey denemek istedim…. Ve gözümde kırlangıç kuyruğu haline dönüştü. Bunu oburu yapmış mı diye internette aradım lakin yoktu. Sonra bunu sık sık yapmaya başlayınca birilerinin dikkatini çekti. Bana da kısaca ‘Şevi’ diyorlar, o sebeple ‘Shevy liner’ ismini buldum.

‘OĞLUM ESİRGEYİCİ MELEĞİM OLDU’

◊ “Kaçmamamı sağlayan bir kişi oldu” dedin…?

Sahne saatim geldi diye kaçarmışım artık.

◊ Peki, seni ne tavlar?

Böyle bir prototip yok. Ben hayatıma itimatla ilgili bir açıkla başlamış biriyim. O itimadı sağlayamadığım yerden daima kaçtım tahminen de. Karşılıklı hürmet da benim için en az sevgi ve aşk kadar kıymetli. Aşk çok dünyevi bir şey; kimyasal bir şeyler oluyor, gözlerin parlıyor ve sonrasında o kimya değişiyor.

◊ Annelik sana ne hissettirdi?

Anneliğin en kıymetli özelliği hayat rehberliği. Biraz çocuğuna alan bırakmak, onun keşfetmesine müsaade vermek, annemin bize yaptığı üzere. Yani ona tahlil üretmek değil de “Benim tecrübemde bunlar oldu lakin senin apayrı öykün var, bu anlattıklarım işine yararsa al kullan” demek. Bu da kolay bir şey değil. Zira en ufak bir şeyde “Eyvah, ne olacak” diyerek büyük şoklar yaşıyorsun, halbuki onların süreksiz olduğunu da görüyorsun. En şartsız sevgi evlat sevgisi olduğu için o insanın kendine de rehber oluyor. Hayatı bir de onun üzerinden güncelliyor ve bir daha keşfediyor, hatta kendini tahminen paka çekiyorsun. Oğlum hayatımda bilmeden esirgeyici meleğim oldu.

◊ Hangi manada?

Yalnız olsam tahminen çok daha fazla savrulabilirdim. Ancak onun için yaşamam gerektiğini, dikkatli olmam gerektiğini, ona olan sorumluluğumu daima kenarda denetim düzeneği üzere bulundurdum.

‘GÜLMEYE HEPİMİZİN ÇOK GEREKSİNİMİ VAR’

◊ Bu dönem neden dizilerde yoktun?

‘Yasak Elma’daki karakter çok güçlüydü. O yüzden düz bir rol oynayacak üzere hissetmiyorum, nitekim karakteristik bir rol olması lazım. Artık ‘Yetenek Sizsiniz’de heyet üyeliği yapmak hayatıma enteresan bir sevinç kattı. 15 sene evvel bunu yapamayacağımı düşünüyordum.

◊ Neden?

Benim kriterlerim aşikâr değildi ki; “Birine âlâ ya da berbat nasıl diyeceğim” diyordum. Artık de ‘Hayır’a basacaksam bile sonuna kadar karşımdakiyle empati kuruyorum. Beceriyor muyum bilmiyorum lakin bir kez ora-da sevinçli bir ortamımız var, gülmeye çok muhtaçlığımız olan bir periyotta bu türlü bir program, onun bir modülü olmak bana da güzel geldi. Bazen gözümden yaş geliyor. Asla yanlış anlaşılmasını istemem, beşerlerle dalga geçmek üzere bir şey değil, fakat bazen insanın komiğine giden, irtibatını kuramadığın şeyler insanı çok güldürebiliyor.