Müjde Ar’ın gergin anları… Muhabirlerin üzerine yürüdü!
Türk sinemasının usta isimlerinden Müjde Ar, eşi Ercan Karakaş ile evvelki akşam Etiler Akmerkez’de görüntülendi.
Karşısında bir anda gazetecileri gören ünlü oyuncu kısa müddetli şok yaşadı. Yaşadığı şokun tesiriyle muhabirlerin üzerine yürüyen Müjde Ar “Siz kimsiniz? Basın mensubu olduğunuzu nereden bileyim?” diye bağırmaya başladı.
“Müjde Hanım biz gazeteciyiz, elimizde mikrofon var, sizi çekmek istedik” kelamlarını duymazdan gelen sanatçı, bir muhabirin yakasına yapıştı.
Ercan Karakaş olaya müdahale edip eşini sakinleştirmeye çalıştı. Lakin başarısız oldu. Müjde Ar’ın bu hareketine mana verilemezken, çevredesindekiler de büyük şaşkınlık yaşadı.
MÜJDE HANIM’I KIZDIRMAYIN!
Çok konuşulan olayı Kelebek Muharriri Savaş Özbey kaleme aldı…
Müjde Ar, Akmerkez’de gazeteci arkadaşlarımızı haşlamış. Haşlamak bir yana biraz da “sert yapmış” yapacağını… İnsan Müjde Ar kalibresinde, olgunluğunda, görgüsünde birinden, daha münasip bir hal-tavır bekliyor natürel.
Altın Portakal’daki üç ‘en uygun bayan oyuncu’ mükafatı de şahittir ki meramını hepimizden çok daha hoş bir Türkçeyle aktarma yeteneğine sahip doğuştan.
Asıl dikkatimi çeken, Müjde Ar’ı, o kalender Müjde Ar olmaktan çıkaran halimiz. Sanatkarlar toplumun hudut uçları üzere. Ateşe yaklaşan el misali, bir yanlışı, bir tehlikeyi en evvel onlar hisseder, fark eder ve en evvel onlar alarm verirler. Bu olayın üstüne, izahat muhtaçlığı duymuş olacak ki, konunun öncesini ve hürmet problemini gündeme getirdi ünlü oyuncu. Müzik terörü yüzünden Bodrum’da duramadığını, motosiklet terörü yüzünden İstanbul’da trafiğe çıkamadığını, genel olarak saygısızlaştığımızın, bunun da kendisini çok yorduğunu anlattı.
İşin patlama noktasını bir kenara koyarsak, bu bir davet, ihtardır hepimize yapılan.
Hem de en saygın, en uzman bir ağızdan… O yüzden kızdırmayınız Müjde Hanım’ı. Yoksa “Teyzem”, “Ah Belinda”, “Adı Vasfiye”… Hepimizi histen duyguya soktuğu sinemalarıyla o denli çok hakkı var ki üzerimizde, bu türlü küçük şeylerle kredisi tükenmez.
Şu son birkaç yılda kaybettiğimiz bedelleri hatırlayın: Fatma Girik, Filiz Akın… Keşke artık yaşıyor olsalardı da her gün, her gün bize çemkirselerdi.
