Yılmaz Erdoğan, Sine Çakır ve Rıdvan Dilmen’in sunduğu ‘Hayatın Not Defteri’ programına katıldı.

Erdoğan, tiyatroya nasıl başladığını şu sözlerle anlattı:

“Futbolu bırakıp sanatla ilgilenmeye başlayınca üzülmüştüm. Zira aslında İstanbul’a geldiğimde futbol hayatım devam ediyordu. DSİ Spor ile de antrenmanlara çıkmaya başlamıştım. O orta ‘Nöbetçi Tiyatro’ oyuncu ilanını gördüm. Tiyatro başlayınca da hepsine gitmek için otobüs biletim bile yoktu. Aslında İstanbul’a inşaat mühendisliği okumak için gelmiştim. Tiyatro için inşaat mühendisliğini bıraktığım için babam bana kızmıştı. Tiyatroya karşı değildi, okulu bırakmama kızmıştı. İnsanın birinci çabası babasıyla. Birinci ona göstermek istiyorsun kendini. ‘Sen Hiç Ateş Böceği Gördün Mü?’ oyununa kadar babam, beni hiç övmedi.”

Deprem felaketi sonrası ismini değiştirdim

Yılmaz Erdoğan, “İnci Taneleri”nin isminin çıkış öyküsünü ise şu sözlerle anlattı:

“Bir müelliflik atölyesi yapıyordum. Orada ‘Senaryolarınızın isimleri neden bu kadar kötü’ başlığına çalışıyorduk. Türkiye’de projelere verilen isimleri pek beğenmem. Atölyedeki çocuklar, yazdıklarına isim koymamıştı. Bu sefer ‘Size isim vereceğim, üzerine yazın’ dedim. Biri ‘Kardeş Kıyameti’ydi. Bu ismi beğendim. ‘İnci Taneleri’nin ismi da ‘Kardeş Kıyameti’ olacaktı. Maalasef 6 Şubat sarsıntı kıyametini yaşayınca o söz benim murat etmediğim bir yere gitti. O söz bana öteki şeyler hatırlattı. Daha ışıl ışıl bir isim olsun istedim. İnciler dökülünce öyküden ‘İnci Taneleri’ oldu.”

ONLAR YORULUYOR BEN İZLİYORUM

Yılmaz Erdoğan, Kanal D’de yayınlanan “İnci Taneleri”nde Hazar Ergüçlü’nün Dilber rolündeki dans sahneleri hakkında şunları söyledi:

“Hazar dans işini de oyuncu olarak ele alıyor. Hayatında o denli dans etmişliği de yoktu. Uygun oyuncuysanız ve karakter de hoşsa güzel olur. Hazar’ın dans sahneleri benim de seyircinin de dinlendiği yer.”

Sanatçı, “Dans sahnelerini çekmek uzun sürüyor mu?” sorusuna ise şu karşılığı verdi: “Tabii kızlar için çok uzun sürüyor. Provasını yapıyorlar. O topuklu ayakkabılar hakikaten bir sıkıntı. Önemli yoruluyorlar fakat benim için dayanılmaz. Benim orada bir yerim var ve oturup seyrediyorum. Lakin kızlar çok yoruluyorlar bilhassa Hazar.”

İNZİVAYA ÇEKİLMEDİM

Yılmaz Erdoğan, “Köyceğiz’e gitmemin nedeni İstanbul’daki hayatımın bir AVM’de kahve içmek, trafikte beklemek ve meskene dönmek olduğunu anladığımdandır. Orada plato kurduk. İşi de oraya götürdüm. İnziva lafı var; o denli bir şey yok. Tam zıddı daha çok çalışıyoruz. Bir de tarla işi var oralarda. Buğdaydan susama kadar her şeyi ekiyoruz. Çiftlik işlerini büyütüp spor kulübüyle birbirine bağlamak niyetindeyim” dedi.

Kulübü kurarken Rıdvan Dilmen’den bilgi aldım

Yılmaz Erdoğan, Muğla’nın Köyceğiz köyünde Düşbelen Spor Kulübü’nü kurduklarını söyledi ve ekledi: “Caner Erkin ve Şükran Ovalı, idare kurulunda. Resmi ligde de oynuyoruz. Köy okullarının bahçelerinden çocukları keşfettik. Teknik yöneticilik kursuna gitmek için Rıdvan Dilmen’den bilgi aldım.”